ΜΠΕΝΓΙΑΜΙΝ ΒΑΛΤΕΡ

Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1892 στο Βερολίνο. Σπούδασε φιλοσοφία, μεταξύ άλλων, στο Φράιμπουργκ, στο Μόναχο και στη Βέρνη. Μετά την αναγόρευσή του σε διδάκτορα, έζησε στην πόλη του ως ελεύθερος επαγγελματίας, συγγραφέας και μεταφραστής. Το 1933 κατέφυγε στη Γαλλία. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους και πλέον ιδιότυπους στοχαστές και δοκιμιογράφους κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Τα γραπτά του –εμπνευσμένα μωσαϊκά που συνδυάζουν τη φιλοσοφία, την αισθητική, τη θεωρία της λογοτεχνίας, την πολιτισμική κριτική, τη μαρξιστική ανάλυση– παραμένουν ακατάτακτα και δεν ανήκουν σε συγκεκριμένες σχολές ή ρεύματα σκέψης. Ο Μπένγιαμιν υπήρξε, εκτός των άλλων, μια κεντρική φυσιογνωμία της κουλτούρας του Μεσοπολέμου. Η ζωή του συνυφάνθηκε με σκοτεινές περιόδους, τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, την ανάδυση του φασισμού, και συνιστά μια αυθεντική αλληγορία για την πορεία των ιδεών στην εποχή του. Η πνευματική του οδύσσεια ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1940, όταν, προσπαθώντας να διαφύγει από τους ναζιστές, αυτοκτόνησε στα γαλλοϊσπανικά σύνορα.