Η κρυμμένη πόλη

Βενετία. Σε μια κρύπτη της σοφίτας στο παμπάλαιο Σπίτι των Καλικάντζαρων, όπου η μητέρα της έχει αναλάβει να συντηρήσει τις τοιχογραφίες, η Ανίτα βρίσκει ένα σημειωματάριο με σχέδια. Μόλις το πιάνει στα χέρια της, αισθάνεται σαν κάποιος να την κοιτάζει μέσα από τις σελίδες. Το σημειωματάριο περιέχει και κείμενα με παράξενη γραφή, ίδια με τα «ιερογλυφικά» στα οποία είναι γραμμένα τα ημερολόγια του Οδυσσέα Μουρ… Ο μόνος τρόπος για να αποκρυπτογραφήσει την κωδική γραφή, αλλά και να μάθει τι συνδέει το σημειωματάριο με το συγγραφέα του Κίλμορ Κόουβ, είναι να βρει την κρυμμένη πόλη στην Κορνουάλη. Η Τζούλια, ο Τζέισον και ο Ρικ είναι πρόθυμοι να τη βοηθήσουν…

«Χαίρω πολύ, κύριε Νέστορα. Με λένε Ανίτα Μπλουμ», συστήθηκε το κορίτσι.
Ο Νέστορας μουρμούρισε ένα χαιρετισμό και την περιεργάστηκε κρυφά. Ευκίνητη, χαριτωμένη… Τι δουλειά είχε στο Κίλμορ Κόουβ;
«Σε χρειαζόμαστε, Νέστορα», είπε ο Τζέισον. «Συνέβη κάτι πολύ παράξενο. Ένα βιβλίο…»
Η Ανίτα έβγαλε από το σακίδιό της ένα μικρό ταξιδιωτικό μπλοκ με σκούρο εξώφυλλο.
Ο κηπουρός της Έπαυλης Αργώ κατάλαβε στη στιγμή.
«Το γνωρίζεις;»
Ο Νέστορας το ήξερε πολύ καλά. Και βλέποντάς το στα χέρια των παιδιών, η γέρικη καρδιά του σκίρτησε. «Πού το βρήκατε;» μουρμούρισε.
«Στο σπίτι του Μορίς Μορό. Στη Βενετία».
Ο Νέστορας κοίταξε πρώτα τον Τζέισον και μετά τον Ρικ. Η ματιά του σταμάτησε στο κορίτσι. «Κι εσύ πώς ήρθες ως εδώ;»
«Χάρη σε μια άλλη σειρά από βιβλία», εξήγησε ο Τζέισον. «Με την υπογραφή του Οδυσσέα Μουρ».
Ο Νέστορας δεν μπορούσε να το πιστέψει. Είχε στ’ αλήθεια συμβεί. Τα ημερολόγιά του είχαν εκδοθεί.
«Όλοι μέσα στο σπιτάκι!» πρόσταξε. «Επιστρέφω σε δέκα λεπτά».
Έτρεξε κουτσαίνοντας προς τη στοά της Έπαυλης Αργώ.