Εγώ, ο απίθανος

Το παιδί, εκδηλώνοντας πολλές φορές χαμηλή αυτοεκτίμηση, εστιάζει στο τι μπορεί να κάνει ο φίλος του, ο διπλανός του ή ο συμμαθητής του και όχι στο τι μπορεί το ίδιο να καταφέρει. Ο Πίπης της ιστορίας μας είναι ένα ποντικάκι που ήθελε να γίνει νυχτερίδα για να μπορεί να πετάει, όταν όμως ανακάλυψε τον νέο τρόπο ζωής που θα έπρεπε να ακολουθήσει για να αποχτήσει την ικανότητα αυτή, δεν ήταν διατεθειμένος -ή δεν μπορούσε από τη φύση του- να «πληρώσει» το βαρύ τίμημα. Για να ενισχύσουμε λοιπόν την αυτοεκτίμηση του παιδιού, πρέπει να το παροτρύνουμε να αναγνωρίσει τη μοναδικότητά του. Να σκεφτεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ικανότητές του, ώστε να συνειδητοποιήσει ότι κανένας από εμάς δεν είναι καλύτερος ή χειρότερος από τον άλλον, είναι απλά διαφορετικός.

Μήνυμα: «Χαίρομαι που είμαι εγώ! Χαίρομαι που είσαι εσύ! Όλοι είμαστε μοναδικοί!»

Συναισθήματα: ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ * ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η σειρά:

Για να εξασφαλίσουν τα παιδιά υγιή κοινωνική ζωή θεμελιωμένη σε αποτελεσματικές σχέσεις, πρέπει να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να μπαίνουν στη θέση των άλλων, να κατανοούν και να αισθάνονται πράγματα με τον ίδιο τρόπο που τα βιώνει ένα άλλο άτομο. Την ανάγκη αυτή αναλαμβάνουν να καλύψουν τα εικονογραφημένα βιβλία της σειράς αυτής, που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη. Με την προτεινόμενη για γονείς και εκπαιδευτικούς προσέγγιση επιχειρούν να μυήσουν τα παιδιά στο να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια του άλλου, αφού μάθουν πρώτα να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα.