Λόγω κρυμμένα λογοκριμένα

Το όνομά της δεν το μοιράστηκα με άλλους. Το έκρυψα επίτηδες. Ποτέ δεν με άκουσε κανένας να το λέω. Το προστάτευσα όσο μπορούσα καλύτερα, σαν κάτι απόλυτα απόρρητο. Έπρεπε να είμαι προσεκτικός. Δεν ήθελα να της συμβεί κάτι κακό. Είχαμε συνεννοηθεί μάλιστα: αν με ρωτούσαν, θα το αρνιόμουν. Για να την προστατεύσω. Θα έλεγα ότι δεν την ξέρω, ότι δεν την έχω συναντήσει ποτέ. Θα τα αρνιόμουν όλα με πλήρη ηρεμία, σαν να είναι αλήθεια. Αλήθεια. ΑΛΗΘΕΙΑ, με κεφαλαία γράμματα. Το ήξερε πως θα φερθώ έτσι, ότι θα φαινόμουν δήθεν αδιάφορος σαν να είμαστε ξένοι. Το είχαμε σχεδιάσει, ήταν το μυστικό μας, και δεν θα την πρόδιδα. Γελάγαμε μαζί που τους είχαμε κοροϊδέψει όλους.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Δεν έχουμε δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια όταν είναι τόσο δύσκολο να τη βρούμε και αυτό είναι που αναζητάει το βιβλίο, μέσα από μια μορφή επιστολικής νουβέλας με αρκετά αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, με κάποια πραγματικά e-mail και επιστολές με διάφορους ανθρώπους και με μια εξέλιξη μέσα στον χρόνο σε μια κοινωνία που δυστυχώς οδηγείται σε μια δυστοπία. Πρέπει να αντισταθούμε!
Απόσπασμα από την τηλεοπτική συνέντευξη του συγγραφέα στον Γιώργο Σαχίνη, στην εκπομπή «Αντιθέσεις», στο κανάλι Κρήτη tv, στις 6/11/20.