Το βαμμένο πέπλο

Λίγα λόγια για τη σειρά Μεγάλες αφηγήσεις
Στη σειρά Μεγάλες αφηγήσεις εντάσσονται έργα-ορόσηµα της παγκόσµιας πεζογραφίας• έργα συγγραφέων που έσπασαν το φράγµα του χρόνου και αξίζει να διαβάζονται από όλους ως µέρος µιας συναρπαστικής επικαιρότητας που µας αφορά.

Η Κίτι Φέιν είναι η νεαρή, ωραία αλλά επιπόλαιη σύζυγος του Γουόλτερ, µικροβιολόγου διορισµένου στο Χονγκ Κονγκ. Ανικανοποίητη από τον γάµο της, αρχίζει µια εξωσυζυγική περιπέτεια µε τον Τσαρλς Τάουνσεντ, έναν άντρα που βρίσκει γοητευτικό, ελκυστικό και συναρπαστικό. Όταν όµως ο Γουόλτερ ανακαλύπτει την απιστία της, την εκδικείται µε έναν περίεργο και φρικτό τρόπο: την υποχρεώνει να τον συνοδεύσει σε µια αποµακρυσµένη περιοχή στο εσωτερικό της Κίνας, η οποία µαστίζεται από επιδηµία χολέρας.
Το µυθιστόρηµα προκάλεσε θύελλα διαµαρτυριών όταν πρωτοκυκλοφόρησε και µέχρι σήµερα έχει µεταφερθεί τρεις φορές στον κινηµατογράφο, µε πιο πρόσφατη την οµώνυµη ταινία του 2006, σε σκηνοθεσία Τζον Καράν, µε τη Ναόµι Γουάτς και τον Έντουαρντ Νόρτον στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

O σύγχρονος συγγραφέας που µε επηρέασε περισσότερο.
George Orwell

Το Βαµµένο πέπλο µε τη θλίψη, την ηθική του ένταση, την ειρωνεία και τη συµπόνια του, µε την κλιµάκωση στιγµών λαγνείας και φόβου και µετάνοιας, είναι ένα έργο τέχνης.
Spectator

Ένας έξοχος τεχνίτης… Το στιλ του είναι κοµψό, γρήγορο, υποβλητικό, αβίαστο.
New York Times

Το πολύχρωµο πέπλο, που ονοµάζουµε ζωή, καλύπτει τα µυστικά και τα ψέµατά µας, τις αυταπάτες και ψευδαισθήσεις µας, και κυρίως τον ενεδρεύοντα θάνατο. Ο ποιητής µάς προτρέπει να µην το ανασηκώσουµε. Μια ευαίσθητη ψυχή που το ανασήκωσε, αναζητώντας την αλήθεια, δεν βρήκε τελικά τίποτε. Η Κίτι [η ηρωίδα του Μοµ] πάντως έχει λάβει την απόφαση να ανασηκώσει ή και να σκίσει το ποικιλόχρωµο πέπλο των κοινωνικών συµβάσεων και του ψέµατος. ?εν πρόκειται για µια απόφαση αναζήτησης της αλήθειας, δεν πρόκειται για την απόφαση του φιλοσόφου ή του προφήτη, αλλά για την απόφαση µιας απλής γυναίκας που θέλει να αλλάξει ζωή, να ζήσει µε ελευθερία και ειλικρίνεια. Είναι µια απόφαση µεταστροφής.
Από τον πρόλογο του Σταύρου Ζουµπουλάκη