Να ονειρευτώ ξανά

Ξέρεις τι θα ’θελα, Ρουμπίνα; Να κάνω όνειρα ξανά.
Όχι τίποτα μεγάλα κι εντυπωσιακά.
Από κείνα τ’ άλλα έστω, τα όνειρα «δεύτερης ευκαιρίας».
Αυτά που δεν σε απογειώνουν, όμως σε συντηρούν.
Να τι θα ήθελα, αν γινόταν. Να ονειρευτώ ξανά!

ΚΕΡΚΥΡΑ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1943. Ανήμερα της εορτής του Σταυρού το νησί σημαδεύεται με φωτιά, καταστροφές και απώλειες. Δύο νέοι, άγνωστοι μεταξύ τους μέχρι χθες, τρέχουν να σωθούν από τα γερμανικά βομβαρδιστικά. H μοίρα, όμως, θα τους ενώσει μονάχα για λίγο και μπροστά στη γερμανική κατοχή, τα όνειρά τους θα πάρουν μια απρόβλεπτη τροπή. Δίπλα τους άνθρωποι που τους αγάπησαν και τους μίσησαν πολύ σε ένα περίεργο γαϊτανάκι ανατροπών.
Άραγε είναι εφικτή μια δεύτερη ευκαιρία ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ακόμα κι όταν το κακό παραμονεύει ενώ ο έρωτας μοιράζει τις υποσχέσεις του;

Μια ιστορία γεμάτη όνειρα, προσδοκίες και την ελπίδα πως τελικά όλα είναι πιθανά στη ζωή. Γιατί τα όνειρα δεν είναι για να τα φυλακίζεις ούτε για να τα δαμάζεις, μα για να τ’ αφήνεις λεύτερα να πετάνε από καρδιά σε καρδιά.

Η Τέκου διεισδύει πολύ στην ψυχοσύνθεση των ηρώων της, αποτυπώνει με σαφήνεια τις μύχιες σκέψεις τους, δίνει σημασία και έμφαση στα συναισθήματά τους, στα κίνητρά και στα διλήμματά τους. Και αυτό αποτυπώνεται μαγικά και στην ψυχή του αναγνώστη, ο οποίος πλημμυρίζει από σκέψεις και συναισθήματα
Έλια Κουρή, vivlio-life.gr