Ένα πουλί στον ώμο μου

Η ιστορία μας αυτή αναφέρεται σε ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, την αυτοπεποίθηση των μικρών παιδιών και την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Η συγγραφέας το δουλεύει από μια εντελώς πρωτότυπη γωνία: η μικρή εσωτερική φωνή που όλοι ακούμε, (ναι αυτή που αποθαρρύνει, μειώνει, περιορίζει τις καλύτερες προθέσεις καμιά φορά) παίρνει τη μορφή ενός πουλιού που στηρίζεται στον ώμο της ηρωίδας μας, κουβεντιάζοντας μαζί της, αποκτώντας όλο και πιο μεγάλη δύναμη. Γίνεται όλο και πιο επιβλητικό. Και έρχεται η στιγμή που γίνεται τόσο δυνατό, σχεδόν ασταμάτητο. Και ενώ η μικρή μας ηρωίδα ήθελε να αποκτήσει φίλους, να παίξει μαζί τους, σιγά σιγά απομονώνεται και ακούει μόνο το όμορφο πολύχρωμο πουλί. Στην αρχή της φάνηκε όμορφο, ήρθε να ξεκουραστεί στον ώμο της και μιλάει μια δική του γλώσσα. Μια γλώσσα που μόνο οι δυό τους καταλαβαίνουν. Μια γλώσσα που κτίζει έναν τοίχο αόρατο ανάμεσα σε αυτή και τα άλλα παιδιά… Και λίγο λίγο το πουλάκι μεγαλώνει, μιλά όλο και περισσότερο και πιο δυνατά, ενώ το κορίτσι σιωπά… στη σκιά του εισβολέα συντρόφου που την απομονώνει από τους άλλους γύρω της. Θέλει να απαλλαγεί από αυτό, να γκρεμίσει τον τοίχο, αλλά δεν ξέρει πώς, μέχρι που μια συμμαθήτριά της αντιλαμβάνεται την ανησυχία της και της απλώνει το χέρι. Και όλα αλλάζουν!

Μια όμορφη ιστορία που μας αγγίζει και που μπορεί να ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους. Τα παιδιά που επηρεάζονται από μια επεμβατική συστολή, μια έλλειψη αυτοεκτίμησης, μπορεί να βρεθούν στη θέση της ηρωίδας μας. Ακόμα θίγει και το καυτό θέμα της παρενόχλησης και του τρόπου να την αντιμετωπίσουμε.

Ένα βιβλίο γεμάτο αφορμές για αυτές τις μικρές μεγάλες απορίες και συζητήσεις των μικρών παιδιών που ξεσκεπάζονται απαλά, ανάλογα φυσικά με την ευαισθησία τους και την ικανότητά τους να αποσπώνται από την πραγματικότητα και να ταξιδεύουν σε χώρους μαγικούς, όπου όλα μπορούν να συμβούν.