Λαοί και επιδημίες

Όταν πρωτοεκδόθηκε το Λαοί και επιδημίες έγινε αμέσως μπεστ σέλερ γιατί πετύχαινε (όπως όλα τα βιβλία ιστορίας του ΜcNeill) να ερμηνεύσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας υπό νέο πλαίσιο: στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπό τον αντίκτυπο των μολυσματικών ασθενειών σε λαούς και πολιτισμούς.

Από την ευλογιά, που λύγισε τους αυτόχθονες κατοίκους της Αμερικής, μέχρι το σαρωτικό χτύπημα της βουβωνικής πανώλης στην Κίνα και τις ανατροπές που έφερε ο εντοπισμός του AIDS στη Δύση, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο ΜcNeill παρακολουθεί τον αντίκτυπο των επιδημιών ως εναλλακτικών οπλικών συστημάτων: η αρρώστια μπορεί, πολλές φορές, να λυγίσει πολιτισμούς που δεν τους λυγίζουν ούτε τα όπλα.

Ο ΜcNeill παραδίδει ένα ακόμα συναρπαστικό, διαφωτιστικό και προκλητικό επιστημονικό ιστορικό θρίλερ, που θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε πολέμους και κατακτήσεις στην παγκόσμια ιστορία.

«Τίποτα δεν ξεφεύγει από τον ΜcNeill: [από] το πώς η πρώιμη Χριστιανοσύνη χρησιμοποίησε τις επιδημίες για να τονίσει τη σημασία της αιώνιας ζωής και την ανάγκη φροντίδας των αρρώστων, […] μέχρι τους λόγους που εμπόδισαν, τον 19ο αιώνα, το τεχνολογικά προηγμένο «μακροπαράσιτο» του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού από το να διεισδύσει αποτελεσματικά στην Αφρική. […]Ένα εμπνευσμένο, προκλητικό ερευνητικό επίτευγμα».Τhe Kirkus Review

Πολύ πριν από τον Jared Diamond και τον Alfred Crosby, ο ΜcNeill ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε ότι οι επιδημίες όχι μόνο δεν είναι περίοδοι αναστολής της εξέλιξης της ιστορίας, αλλά αποτελούν ένα από τους πιο δραματικούς επιταχυντές της. Οτιδήποτε μεταγενέστερο βασίστηκε πάνω στο δικό του, καθοριστικό έργο.

Όπως όλα τα βιβλία του ΜcNeill (πολλά εκ των οποίων κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος) είναι συναρπαστικό σαν μυθιστόρημα: ο ΜcNeill έχει το σπάνιο χάρισμα να χρησιμοποιεί μια λογοτεχνικά μεστή αλλά ευχάριστη και ευανάγνωστη πρόζα για να παρουσιάσει την ιστορική του έρευνα, γεγονός ασυνήθιστο για έναν ιστορικό. Τα βιβλία του είναι καθ’ όλα απολαυστικά αναγνώσματα.

Διαβάστε ένα απόσπασμα