Εγώ, ο Σίμος Σιμεών

Ο Σίμος Σιμεών –έτσι, με το Σι με γιώτα–, αν και θα μπορούσε, δεν ήρθε ουρανοκατέβατος στη Χαλκόπολη, μια ασήμαντη κωμόπολη στην Ανατολική Μακεδονία, με όλα τα στερεότυπα της ελληνικής επαρχίας στη δεκαετία του ’60. Είχε όμως τα δικά του φτερά και ήταν έτοιμος να τα δοκιμάσει σε επικίνδυνα πετάγματα.
Ο Σίμος είναι το παιδί που μπορεί να αριστεύει, να διακρίνεται και να ελπίζει. Το περιβάλλον του βέβαια παραμένει τόσο εχθρικό και στενόμυαλο, που ο μοναχικός μας ήρωας κινεί το ενδιαφέρον κάποιων πέραν της κοινής φαντασίας ατόμων. Αυτά θα του υποβάλουν τους όρους μιας περιπέτειας, με αποχρώσεις κάποιες φορές φαιδρές, αλλά συνήθως δραματικές. Όμως ο Σίμος θα μπορεί, με τη διαίσθηση και την εξυπνάδα του, να καθορίζει τις προοπτικές μιας άλλης ζωής, με διαφορετικές αξίες, πέρα από τον σοβαροφανή μικρόκοσμο που ακόμα διαιωνίζει τις εμμονές του…
Όλα ξεκινούν το 1964, μια σημαντική στιγμή για την Ελλάδα. Τότε, που κάτι έδειχνε να χαράζει ελπιδοφόρα στον βαλτωμένο μεταπολεμικό μας ορίζοντα, αλλά δεν θα κρατούσε για πολύ. Κι όσο για τη Χαλκόπολη, αναζητήστε τη στους χάρτες. Αν δεν τη βρείτε, ψάξτε τη στη φαντασία σας. Στο κάτω κάτω, για ένα ταξιδάκι πρόκειται…

[Ο Γιάννης Ξανθούλης] καταφέρνει να γράψει ένα ανάλαφρο, βαθύ, στοχαστικό μα και σαν επιθεώρηση βιβλίο-καθρέπτη μιας φανταστικής μεν πόλης σε μια χώρα που ακόμα κάποια πράγματα παραμένουν απολύτως συγκεκριμένα.
Στέφανος Τσιτσόπουλος, Athens Voice

Η αίσθηση, που προκαλεί η γραφή του [Γιάννη Ξανθούλη], δεν είναι ανεξάρτητη από την πλοκή. Έχει άμεση σχέση με το περιεχόμενο, καθώς υπηρετεί και επαυξάνει την ουσία του μύθου. Απόδειξη αυτού η ρέουσα αφήγησή του. Μια αφήγηση συνεκτική, απόλυτα ελεγχόμενη και ουσιαστική, ίδιον της παιδείας και της συγγραφικής του δεξιότητας· τόσα χρόνια μυθοπλάστης!
Δημήτρης Μάνος, Συγγραφέας, timesnews.gr