Προμηθέας

Το μαρτύριο του Προμηθέα. Η Ιώ στον Καύκασο. Οι απειλές του Ερμή. Η απελευθέρωση απ’ τον Ηρακλή.

Ο Προμηθέας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στεφανίδη και στα αγγλικά με τον τίτλο Prometheus.

Απόσπασμα από το βιβλίο Προμηθέας:

(…) Δύσκολη δουλειά. Οι αλυσίδες αντιστέκονταν στα φοβερά χτυπήματα. Μα η θέληση του Ηρακλή να ελευθερώσει τον αδικοβασανισμένο Τιτάνα ήταν τέτοια, που η δύναμή του ολοένα και θέριευε. Κάθε χτύπημα ήταν δυο φορές πιο δυνατό απ’ το προηγούμενο. Σπίθες τυφλωτικές πετάγονταν από κάθε σφυροκόπημα του ήρωα. Λες κι έπεφταν αστροπελέκια, τρανταζόταν η πλάση κι αντιβοούσαν πέρα ως πέρα, μέσα στου Καύκασου την άγρια ερημιά, τα τρομερά ηράκλεια χτυπήματα. Ώσπου σε λίγο τ’ άσπαστα δεσμά γίνανε κομμάτια. Αμέσως μετά, ο μεγάλος ήρωας τραβάει τ’ ατσάλινο καρφί απ’ το στήθος, κι ο Προμηθέας ανάσανε µε δύναμη τον καθαρό αέρα. Λεύτερος πια, πέφτει στα στιβαρά μπράτσα του Ηρακλή. Μια βουβή συγκίνηση κυρίεψε τους δυο άντρες, ενώ οι Ωκεανίδες κλαίγανε απ’ τη χαρά τους.
– Λόγια δε βρίσκω να σ’ ευχαριστήσω, ήρωα τρανέ, λέει στο τέλος ο Προμηθέας, γιατί ό,τι κι αν πω θα είναι πολύ λίγο. Μου χάρισες το λυτρωμό κι αυτό που νιώθω δε λέγεται µε λέξεις και µε λόγια.
– Δεν έχω μάθει να µου λένε ευχαριστώ, και δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για µένα, που μου ’λαχε να λυτρώσω τον πιο μεγάλο φίλο των ανθρώπων. Ήρωα µε λένε κι ίσως να έχουν δίκιο. Πολλούς και δύσκολους άθλους έκανα κι οι άνθρωποι μπορεί να τους θυμούνται πάντα. Μα ο δυσκολότερος έγινε τώρα. Γιατί στ’ αλήθεια ήταν άσπαστα ετούτα τα δεσμά. Όμως, ένα ξέρω: πως αυτό που έκανα, κι όλοι μαζί οι άθλοι που έχω κάνει, δεν μπορούν να συγκριθούν µε το δικό σου το κατόρθωμα. Γιατί αυτό που εσύ μπόρεσες να κάνεις χρειάζεται δύναμη χίλιες φορές πιο μεγάλη απ’ τη δική µου. Και τέτοια δύναμη ούτε εγώ, ούτε κανείς άλλος δεν έχει.
– Άκου τι θα σου πω, Ηρακλή, κι αυτό ας το ξέρει ο κόσμος όλος: Ο καθένας, ακόμα κι ο πιο κοινός θνητός μπορεί να βρει τη δύναμη που πρέπει, σαν πολεμά την αδικία. Γιατί όσο πιο μεγάλο είναι στον κόσμο το άδικο τόσο πιο μεγάλη δύναμη αποχτά αυτός που το παλεύει.
Αυτά είπε ο Προμηθέας και σώπασε. Καιρός πια να ξαποστάσει. (…)