ΟΥΑΪΛΝΤ ΟΣΚΑΡ

Ο Όσκαρ Ουάιλντ γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1854 στο Δουβλίνο. Έκανε κλασικές σπουδές στο Κολέγιο Τρίνιτι του Δουβλίνου, τις οποίες συνέχισε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το 1878 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο. Κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1881 με τον τίτλο Ποιήματα. Το 1884 θα παντρευτεί την Κόνστανς Λόιντ, κόρη ενός συμβούλου της βασίλισσας, και θα αποκτήσουν δύο γιους.Το 1888 εκδόθηκε Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας κι άλλα παραμύθια, μια συλλογή από παραμύθια που είχαν δημοσιευθεί σε διάφορα έντυπα της εποχής. Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι (1890) αποτελεί το μοναδικό του μυθιστόρημα. Μεγάλη επιτυχία γνώρισαν και τα θεατρικά του έργα: Μια γυναίκα χωρίς σημασία (1893), Σαλώμη (1893), Ο ιδανικός σύζυγος (1895), Η σημασία του να είσαι τίμιος (1895).Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικών έργων με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Κατέγραψε τις εμπειρίες του από τη φυλακή στο ποίημα Η μπαλάντα της φυλακής του Ρέντινγκ (1898) και στο βιβλίο που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του με τον τίτλο De profundis (1905). Η περίοδος της φυλάκισης επέδρασε αρνητικά στην υγεία του. Αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, ο Όσκαρ Ουάιλντ μετακόμισε στη Γαλλία αλλάζοντας το όνομά του σε Σεμπάστιαν Μέλμοθ. Πέθανε στο Παρίσι στις 30 Νοεμβρίου του 1900.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ έστειλε το χειρόγραφο του μυθιστορήματος Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι στο μηνιαίο λογοτεχνικό περιοδικό Lippincott τον Απρίλιο του 1890. Ο επιμελητής του περιοδικού ενθουσιάστηκε με τη λογοτεχνική αξία του κειμένου, φοβούμενος όμως τις αντιδράσεις λόγω του προκλητικού περιεχομένου προέβη σε αλλαγές, κυρίως για να απαλύνει τους υπαινιγμούς στην ομοφυλοφιλία. Η συγκεκριμένη έκδοση του βιβλίου, η οποία περιλάμβανε δεκατρία κεφάλαια, δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου, στις 20 Ιουνίου του 1890. Παρά τις επεμβάσεις του επιμελητή, το έργο θεωρήθηκε ανήθικο και δέχτηκε αρνητικές έως και προσβλητικές κριτικές. Η St. James Gazette έκανε αναφορά για «σκουπίδια των Γάλλων παρακμιακών», ενώ στον The Scots Observer αναρωτήθηκαν «αν υπάρχει λόγος να ανασκαλεύει κανείς έναν σωρό από σκουπίδια». Ο συγγραφέας υπεραμύνθηκε του έργου του, ωστόσο για την έντυπη έκδοσή του την επόμενη χρονιά αναγκάστηκε να αυτολογοκριθεί. Αφαίρεσε παραγράφους και οτιδήποτε άλλο είχε θεωρηθεί ανήθικο στην έκδοση του περιοδικού, μείωσε τις ερωτικές αναφορές και πρόσθεσε νέο υλικό. Αυτή η εκδοχή των είκοσι κεφαλαίων κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1891 από τον εκδοτικό οίκο Ward, Lock and Company.To 2011 ο εκδοτικός οίκος Harvard University Press δημοσίευσε σχολιασμένο το αρχικό χειρόγραφο που είχε υποβάλει ο συγγραφέας στο περιοδικό Lippincott το 1890.