Η καπετάνισσα της Τζιας

Ένα αληθινό ιστορικό μυθιστόρημα βασισμένο σε πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και των πρώτων μετά την απελευθέρωση χρόνων. Ένα τολμηρό εγχείρημα, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από μια ταπεινή γυναίκα για να εκδικηθεί αυτούς που σκότωσαν την αγάπη της.

Η ιστορία της Άννας Λαούπη-Τριτζοπούλου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όχι μόνο για τους συμπατριώτες της, τους καταγόμενους από την Κέα (Τζια), αλλά για κάθε Έλληνα που ζει σήμερα ελεύθερος χάρη στην τόλμη, τη γενναιότητα και την αυτοθυσία των ηρωικών μορφών της Ελληνικής επανάστασης του 1821. Η Άννα ενσαρκώνει την ψυχική δύναμη των ηρώων της Επανάστασης και αποτελεί πρότυπο γυναίκας δυνατής, αποφασιστικής, ατρόμητης, αλλά και συζύγου συνετής και αφοσιωμένης στον μοναδικό έρωτα της ζωής της. Ήταν ένα όμορφο κορίτσι που μεγάλωσε σε μια παραδοσιακή εξοχή του νησιού της στα χρόνια της σκλαβιάς και της καταπίεσης. Η καπετάνισσα. Αγράμματη, αλλά πανέξυπνη, δεν λογάριασε τον κίνδυνο και πήρε τις πιο παράτολμες αποφάσεις. Η ιστορία της παρέμεινε άγνωστη. Μόνο κάποια έγγραφα, που υπάρχουν στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, τη συνδέουν με τον Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανό. Και τους οπλαρχηγούς της επανάστασης: Παναγιώτη Γιατράκο, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και Νικηταρά Σταματελόπουλο και αποκαλύπτουν τη συγκλονιστική ιστορία της. Ένας ιερωμένος, ο μακαριστός πρωθιερέας Νικόλαος Παπαδόπουλος εξέδωσε το 1959 το έντυπο: «Ανάτυπον εκ του Δελτίου των εκ Θράκης Μαδυτίων «Ελλήσποντος», φύλλον Αυγούστου-Σεπτεμβρίου, 1959», με τον τίτλο: ΑΝΝΑ ΤΡΙΤΖΟΠΟΥΛΟΥ-ΛΑΟΥΠΗ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η Άννα Λαούπη γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια αγροτική εξοχή της Κέας, αλλά η μοίρα της την προόριζε για μεγάλα και θαυμαστά έργα.

Ας είναι αυτό το πόνημα μια έκφραση τιμής και αιώνιας μνήμης στην αγωνίστρια, που πρόσφερε στον αγώνα όλα όσα της άφησε για να συνεχίσει τη ζωή της ο αγαπημένος της σύζυγος Κωνσταντίνος Τριτζόπουλος, ήρωας της μάχης του Δραγατσανίου. Αισθανθείσα ιερή αγανάκτηση, στρατολόγησε 23 εθελοντές, τους οποίους οδήγησε η ίδια από την Αδριανούπολη στην Πελοπόννησο και τους παρέδωσε στους οπλαρχηγούς της Επανάστασης, ξοδεύοντας ολόκληρη την περιουσία της.