Για την ποιητική γραφή

Στον ανά χείρας τόμο έχουν συγκεντρωθεί μικρά δοκίμια ποιητικής και κείμενα για την ποίηση. Πεποίθηση του συγγραφέα, ο οποίος δημοσιεύει ποίηση από το 1973, είναι ότι η ποιητική γραφή εξακολουθεί να διευρύνει εννοιολογικά τον κόσμο, αποδίδοντας,εντέλει, τη δίκαιη διάστασή του. Ως το κατεξοχήν αντίβαρο στη μονοδιάστατη αγωγή των προσώπων ή των α-προσώπων, η ποιητική γραφή προτείνει αναβάθμιση των λειτουργιών της ίδιας της συνείδησης. Στην εξαιρετικά δίσημη αυτή χρονική συγκυρία, όπου ο κόσμος, εκτός των άλλων, βιώνει τη μία διάψευση μετά την άλλη, η ποίηση μπορεί να μας δείξει, μέσα από το δάσος των συμβόλων, τη βαρύνουσα αλήθεια της ύπαρξης.

«Αντί άλλων ορισμών και επεξηγήσεων: η ποιητική γραφή ως μηχανή ηθικής. Γράφουμε εαυτούς. Γραφόμαστε, πάει να πει: μαθαινόμαστε. Πιθανότατα βελτιωνόμαστε με την πάροδο των δοκιμών. Το παν: η καθημερινή άσκηση αποτύπωσης, η γυμναστική των λέξεων, η αγωγή του ύφους. Όχι η σύμβαση της τρέχουσας συνθήκης, αλλά η αντίσταση στην αλλοτρίωση, στη δήθεν εξομάλυνση, την οποία μια επιθετική κανονικότητα επικαλείται ασυστόλως. Γράφω ένα ποίημα, γράφω ίσως κάτι που ενδέχεται να είναι ποίημα, επειδή δεν στρεβλώνομαι, επειδή ευελπιστώ μέσα στην περιγεγραμμένη τρέλα. Συλλέγω τις λέξεις, δηλαδή εντοπίζω και ταξινομώ ό,τι το χάος επιτρέπει να ταξινομηθεί. Από τη χαραμάδα της φθοράς αποσπώ τις παραγράφους, τους στίχους, τις στροφές στην πρωτογενή μορφή τους. Διαχωρίζω όσο μπορώ την Ποίηση από τα ποιήματα».

Γιώργος Βέης